Kształt życia czarnej porzeczki – obfitego krzewu. Zwykła wysokość rośliny wynosi od 1 do 2 m. Na samym początku rozwoju wegetatywnego strzela faszystów i mają bladego koloru. Wzmocnienie brown. Liście czarnej porzeczki długości i szerokości zwykle osiąga 3-5 cm, a największe instancje mogą osiągnąć do 12 cm.

Krzew porzeczki czarnej osiąga do 2 m wysokości. Kwitnie niepozornymi kwiatkami od kwietnia do maja, a owoce dojrzewają w lipcu. Owoce czarnej porzeczki są oczywiście jadalne na surowo i w ten sposób dostarczamy naszemu organizmowi bogaty zestaw witamin, mikro- i makroelementów, które te owoce posiadają.

Jak prawidłowo zrobić herbatę z liści czarnej porzeczki dla maksymalnej korzyści? Liście porzeczki mogą być warzone w świeżej i suszonej postaci, bez żadnych dodatków lub wraz z liśćmi malin, wiśni, ziół i nawykowych rodzajów herbaty, czarnej i zielonej. Jedzenie jest dobre tylko nietknięte przez choroby i więdnące surowce.

Porzeczka czarna (Ribes nigrum) – krzew z rodziny agrestowatych o dużych, ciemnozielonych liściach oraz licznych, czarnych owocach. Roślina ta naturalnie rośnie w Europie Środkowej i Północnej oraz w Azji Zachodniej. Obecnie uprawiana jest w różnych zakątkach świata ze względu na swoje słodko-kwaśne owoce. W zielarstwie cenione są również jej liście. Zawierają one szereg ważnych składników aktywnych: garbniki, rutynę, kwasy organiczne, olejek eteryczny i sole mineralne i są szeroko wykorzystywane w medycynie naturalnej. Dawniej po napary z liści czarnej porzeczki sięgano głównie w przypadku osłabienia układu moczowego. Obecnie zalecane są podczas detoksykacji. Liście porzeczki zwiększają potliwość ciała oraz ilość wydalanego moczu. Ponadto pomagają podnieść naturalną odporność oraz dbają o prawidłowe trawienie. Co ciekawe, są one bardziej aromatyczne niż owoce. Napary z nich to wspaniała uczta smakowo-zapachowa. Właściwości prozdrowotne: Wspiera naturalną odporność – wspomaga mechanizmy obronne wobec bakterii, wirusów i grzybów. Wzmaga procesy oczyszczania organizmu: zwiększa potliwość ciała oraz ilość wydalanego moczu. Dba o prawidłowe trawienie. Składniki: Liść czarnej porzeczki 100%. Czarna porzeczka – liście pochodzące z tradycyjnych upraw. Produkt najwyższej jakości! Kraj pochodzenia: Polska. Zalecany sposób użycia: Napar: 1 łyżkę liści zalać szklanką wrzącej wody, parzyć 20 minut pod przykryciem, przecedzić. Sposób przechowywania: Przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci! Przechowywać w suchym i chłodnym miejscu. Chronić przed bezpośrednim światłem słonecznym.

^{Likier z czarnej porzeczki (na wódce) Aby przygotować likier z czarnej porzeczki w domu, przygotuj następujące składniki: owoce i liście czarnej porzeczki - 1 kg i 6-8 szt. odpowiednio; cukier granulowany - 1 kg; wódka - 1l; woda - 750 ml. Następnie wykonaj następujące czynności: Umieść świeże, całe jagody i posiekane liście} Owoce i liście czarnej porzeczki stosuje się powszechnie w medycynie naturalnej. Poznaj właściwości i zastosowanie tych coraz mniej popularnych owoców. Dowiedz się na co stosować czarną porzeczkę i jej przetwory w codziennym życiu. Czarne porzeczki Czarne porzeczki (Ribes nigrum) mają wiele właściwości zdrowotnych. W tradycyjnej medycynie ludowej owoce stosowane są przy anginie i innych infekcjach górnych dróg oddechowych, artretyzmie czy reumatyzmie. Z kolei sok z czarnych porzeczek wspomaga leczenie migreny, problemów żołądkowo-jelitowych czy ogólnego wyczerpania organizmu. Współczesna fitoterapia poleca stosowanie czarnych porzeczek pomocniczo przy niedokrwistości, chorobach dziąseł, skazie krwotocznej, zaćmie, złej krzepliwość krwi, wypadaniu włosów i zębów, a nawet zapaleniu gruczołu krokowego. Z kolei po napary z liści czarnej porzeczki można sięgnąć w celu przyspieszenia procesu wydalania toksyn z organizmu i regulacji pracy nerek. Skład i właściwości owoców czarnej porzeczki Owoce te zawierają cukry, kwasy organiczne, kwas cytrynowy, antocyjany, pektyny (rodzaj błonnika) i sole mineralne. Jednak na tle innych owoców, owoce czarnej porzeczki wyróżniają się wysoką zawartością witaminy C, której w 100 g tych owoców jest cztery razy więcej niż w np. słynących z tej witaminy pomarańczach. Najwięcej substancji biologicznie czynnych zawierają czarne porzeczki świeżo zerwane z krzaka. Zarówno świeże owoce jak i sok z czarnej porzeczki oraz wywar z nich są niezastąpionym źródłem składników odżywczych, witamin i minerałów. Czarna porzeczka wykazuje działanie lecznicze przy: – alergiach w tym alergiach skórnych, – infekcjach dróg oddechowych, – infekcjach i chorobach układu moczowego, – zatruciach pokarmowych, – biegunkach, – chorobach układu krążenia, – stanach zapalnych stawów, – artretyzmie, – reumatyzmie, – wzmacnia tkankę łączną, hamuje proces starzenia, – poprawia wzrok, – wzmacnia odporność, – wykazuje działania oczyszczające (detox) i antynowotworowe. Cukrzyca, miażdżyca, nowotwory- czarna porzeczka na choroby cywilizacyjne Naturalne przeciwutleniacze zawarte w owocach czarnej porzeczki odgrywają także swoją rolę w leczeniu i profilaktyce chorób cywilizacyjnych, takich jak cukrzyca, miażdżyca, choroby serca czy nowotwory. Stwierdzono, iż przeciwutleniacze wykazują wysoką aktywność wobec większości wolnych rodników i reaktywnych form tlenu. Porzeczka czarna, ze względu na dużą zawartość pektyn redukuje ponadto poziom złego cholesterolu, a wypełniając żołądek, zwiększa uczucie sytości. Czarna porzeczka jest przy tym stosunkowo mało kaloryczna – 100g świeżych owoców dostarcza tylko 60kcal. Dlatego owoce czarnej porzeczki okazują się pomocne w walce z otyłością. Z uwagi na obecność antocyjanów zaleca się spożywanie soku z czarnych porzeczek w diecie przeciwmiażdżycowej. Jaskra jej nie straszna Dowiedziono także, że antocyjany zawarte w owocach czarnej porzeczki mogą stanowić skuteczne uzupełnienie terapii przeciw jaskrze. W randomizowanym, podwójnie zaślepionym, kontrolowanym badaniu przeprowadzonym przez grupę naukowców wzięło udział 38 pacjentów chorych na jaskrę otwartego kąta, którzy byli leczeni kroplami do oczu. Uczestnicy zostali losowo podzieleni na dwie grupy po 19 osób. Pierwsza grupa otrzymywała antocyjany z czarnej porzeczki w dawce 50 mg/dzień, a druga – placebo. Badanie trwało aż 2 lata, a jego wyniki okazały się dość obiecujące. U uczestników otrzymujący antocyjany z czarnej porzeczki zaobserwowano poprawę przepływu krwi w naczyniach gałki ocznej. Wyniki badania wskazują, iż antocyjany zawarte w czarnej porzeczce mogą przyczynić się do poprawy widzenia u chorych na jaskrę. Sawfly. Małe czarne chrząszcze składają jaja na liściach krzewu, a gąsienice zjadają liście aż do żył; jeśli bąk tartaczny mocno rozmnaża się na krzaku, porzeczki mogą pozostać całkowicie nagie. W tym samym czasie tartacznik może oddać do 3 lęgów gąsienic w ciągu jednego lata, co znacznie komplikuje walkę ze szkodnikiem. wymagania glebowe i klimatyczne| sadzenie| odmiany| formy pienne| pielęgnacja| przycinanie| rozmnażanie| zbiór i przechowywanie| choroby i szkodniki Porzeczka czarna Porzeczka jest wieloletnim krzewem dorastającym do 2 metrów wysokości. Jej liście są duże, 3-5 klapowe, ciemnozielone. Na ich spodniej stronie znajdują się liczne, małe gruczoły, które wydzielają bardzo aromatyczne olejki eteryczne, nadające charakterystyczny zapach liściom porzeczki. Kwiaty pojawiają się w kwietniu lub maju. Są małe, zebrane w grona wielokwiatowe, o czerwonych płatkach. Starsze odmiany są obcopylne, co znaczy, że do zapylenia potrzebny jest pyłek innej odmiany, ale pojawia się już coraz więcej odmian samopylnych. Jadalną częścią porzeczki są owoce. Są to małe, czarne, słodkawe lub kwaskowate jagody, bardzo smaczne i zdrowe. Czarna porzeczka jest cennym źródłem witaminy C - zawiera jej najwięcej spośród wszystkich owoców, które możemy uprawiać w ogrodzie w naszej strefie klimatycznej. Zawiera również witaminy A, E i z grupy B. Jest również bogata w minerały, takie jak fosfor, potas i magnez, kwasy organiczne i garbniki. Dzięki zawartości pektyn redukuje poziom cholesterolu i obniża poziom cukru we krwi. Jest też bogatym źródłem antyoksydantów. Za jej właściwości antyoksydacyjne są odpowiedzialne głównie flawonoidy i kwasy fenolowe. Flawonoidy hamują powstawanie w organizmie toksycznych związków oraz spowalniają proces starzenia. Spośród flawonoidów są to między innymi antocyjany i rutyna. Antocyjany znajdują się w skórce, mają właściwości antybakteryjne. Rutyna ułatwia wchłanianie witaminy C, działa też korzystnie na naczynia krwionośne - wzmacnia je, a także zapobiega krwawieniom i żylakom. Ważna jest również należąca do grupy flawonów kwercetyna - wspomaga oczyszczanie dróg moczowych, działa również przeciwalergicznie. Kwasy fenolowe działają przeciwzakrzepowo i przeciwzapalnie. Owoce czarnej porzeczki wzmacniają też nasz układ immunologiczny, są więc przydatne w leczeniu przeziębień. Właściwości lecznicze mają również liście czarnej porzeczki. Przygotowane z nich napary przyspieszają wydalanie toksyn i regulują pracę nerek. Są naturalnym lekarstwem na trudno gojące się rany, a także na ukąszenia owadów, bo zawierają garbniki działające przeciwzapalnie i ściągająco na skórę oraz fitoncydy działające bakterio- oraz grzybobójczo. Porzeczki są bardzo smaczne. Najlepiej smakują świeżo zrywane z krzaków, ale można z nich również robić pyszne soki, dżemy i galaretki, a nawet domowe wino. Można je również mrozić. Jest dosyć łatwa w uprawie, warto wiec posadzić kilka krzaków czarnej porzeczki w swoim ogrodzie. Dzięki temu będziemy mogli cieszyć się smakiem tych zdrowych, wartościowych owoców zrywanych prosto z krzaka. Wymagania glebowe i klimatyczne Porzeczka najlepiej rośnie na glebach gliniastych i gliniasto-piaszczystych, lekko kwaśnych ( o pH 6,0-6,5). Nie jest jednak rośliną zbyt wymagającą, a jej uprawa powinna udać się na każdej glebie ogrodowej, pod warunkiem, że nie będzie zbyt wapienna. Lubi miejsca słoneczne, ale poradzi sobie również na stanowiskach półcienistych. Dobrze, jeśli miejsce przeznaczone pod jej uprawę jest osłonięte od wiatru, ponieważ nie jest do końca odporna na przemarzanie. Ponieważ niektóre odmiany kwitną dosyć wcześnie, już w kwietniu, na wiosenne przymrozki narażone są również jej kwiaty. Ziemia pod uprawę porzeczek powinna być starannie przygotowana, ponieważ krzewy będą rosły w jednym miejscu przez wiele lat. Warto przygotować ją wcześniej. Ważne jest dokładne oczyszczenie terenu z chwastów, zwłaszcza tych wieloletnich, jak perz, powój czy oset, gdyż później trudno będzie się ich pozbyć. W tym celu trzeba dokładnie przekopać glebę za pomocą wideł płaskozębnych, usuwając wszystkie kłaczą i korzenie chwastów. Należy też sprawdzić pH gleby za pomocą kwasomierza i w miarę potrzeb wykonać zabieg odkwaszania lub zakwaszania. Dobrze jest przed sadzeniem wzbogacić glebę w substancję organiczną - można użyć obornika (zarówno przekompostowanego, jak suszonego czy granulowanego), kompostu lub wermikompostu. Można też w sezonie poprzednim wysiać na nawóz rośliny zielone, na przykład gorczycę. Stosowane nawozy należy zawsze przemieszać z wierzchnią warstwą gleby za pomocą wideł lub szpadla. Sadzonki z doniczek możemy sadzić przez cały sezon wegetacyjny. Porzeczki z gołym korzeniem najlepiej sadzić jesienią, ponieważ szybko rozpoczynają wegetację i wiosną mogłyby nie zdążyć się ukorzenić. Jeśli nie zdążymy, wiosną sadźmy je najszybciej, jak to będzie możliwe, gdy tylko gleba rozmarznie i obeschnie. Krzewy sadzimy około 5-10 cm głębiej, niż rosły w szkółce. W ciągu lata z części pędów, które zostały przysypane ziemią, wyrosną nowe korzenie, więc dzięki głębszemu sadzeniu wzmacniamy system korzeniowy roślin. Po posadzeniu ziemię wokół roślin obciskamy i podlewamy. Sadzonki powinny być zdrowe i mieć co najmniej trzy pędy. Bezpośrednio po posadzeniu przycinamy je bardzo krótko, tuż nad ziemią, pozostawiając po 2-3 pąki. Z pozostawionych pąków i z szyjki korzeniowej wyrośnie kilka silnych pędów jednorocznych, które będą stanowiły szkielet krzewu. Aby krzewy miały wystarczającą ilość miejsca, a nam łatwo było zbierać owoce, powinny być posadzone w rządkach odległych od siebie o około 2 m, a między krzewami w rządku o 1,2 m. Można porzeczki sadzić również pojedynczo, nawet na rabatach mieszanych, w połączeniu z roślinami ozdobnymi. Odmiany Jest wiele odmian czarnej porzeczki, które możemy uprawiać w naszych ogrodach, więc możemy wybrać takie, które najbardziej nam odpowiadają. Różnią się one terminem owocowania, smakiem owoców, odpornością na choroby i przemarzanie. Do odmian uprawianych w naszym kraju należą między innymi: Triton, Titania, Tisel, Tiben, Ojebyn, Ceres czy Ruben. Formy pienne Oprócz popularnych, krzaczastych form porzeczek w sprzedaży są obecnie dostępne również formy pienne. Są one wyprowadzone w pień lub szczepione wysoko na pędzie. Takie krzewy z powodzeniem możemy uprawiać nawet w małych ogródkach, gdzie na duże krzaki nie byłoby miejsca. Możemy pod nimi posadzić inne rośliny, na przykład niskie byliny lub krzewinki okrywowe. Formy pienne można również uprawiać w donicach. Formy pienne pielęgnujemy tak samo, jak krzaczaste, podobnie przycinamy również koronę. Należy jednak w ich przypadku pamiętać, aby po posadzeniu wbić obok palik i przywiązać do niego porzeczkę. Korona może bowiem zbyt obciążać krzew i powodować jego przechylanie się lub nawet złamanie, zwłaszcza w okresie owocowania - jest wtedy sporo cięższa. Pielęgnacja Ściółkowanie Dobrze wpływa na wzrost i rozwój krzewów. Można ściółkować krzewy agrotkaniną, agrowłókniną lub wysypać korą sosnową. Porzeczka lubi wilgoć w glebie, a ściółka ogranicza parowanie wody i dłużej utrzymuje wilgotną glebę. Hamuje też wzrost chwastów. Odchwaszczanie Jeśli nie stosujemy ściółki, musimy zadbać o regularne odchwaszczanie gleby wokół krzewów. Możemy wyrywać je ręcznie lub użyć motyczki lub kultywatora, który dodatkowo spulchni glebę. Nawożenie Porzeczki w trakcie uprawy możemy zasilać nawozami organicznymi (obornik, kompost, wermikompost) lub mineralnymi. Pamiętajmy, że porzeczka jest wrażliwa na chlorki, więc stosujemy tylko nawozy ich nie zawierające. Można skorzystać z nawozów specjalnie przeznaczonych do nawożenia krzewów owocowych, które mają odpowiednio dobrane i zbilansowane składniki. Tutaj znajdziesz informacje o stosowaniu wieloskładnikowych nawozów mineralnych. Podlewanie Porzeczki mają dosyć duże wymagania wilgotnościowe. Możemy monitorować wilgotność gleby za pomocą wilgotnościomierza i w miarę potrzeb podlewać krzewy. Do podlewania najlepiej używać deszczówki, którą możemy zbierać w specjalnych beczkach czy pojemnikach. Trzeba jednak pamiętać, żeby nie zalać zbyt mocno roślin, ponieważ utrudnia to dostęp powietrza do korzeni i może spowodować ich uszkodzenie. Zasady prawidłowego podlewania roślin w ogrodzie Przycinanie Pierwsze cięcie porzeczek wykonujemy tuż po posadzeniu. Przez kolejne 2-3 lata krzewów można nie ciąć, a usuwać tylko pędy bardzo cienkie, połamane lub chore. Od czwartego roku , gdy krzewy już w pełni owocują, należy co roku wykonywać cięcie odmładzające. Porzeczka najlepiej owocuje na pędach jednorocznych i dwuletnich, zarówno tych, które wyrosły u podstawy krzewu, jak i będących bocznymi odgałęzieniami pędów starszych. Powinniśmy wycinać wszystkie pędy czteroletnie, a pozostawić na krzaku 4-6 najsilniejszych pędów jednorocznych, i po 3-5 pędów dwu- i trzyletnich. Za pomocą sekatora wycinamy całe pędy tuż nad ziemią. Cięcie możemy wykonać zaraz po zbiorach lub w terminie późniejszym - jesienią, zimą lub wczesną wiosną. Na bieżąco należy usuwać pędy leżące na ziemi, obumarłe, porażone przez choroby i szkodniki, a także nadmiernie zagęszczające krzew. Jeśli zdarzy nam się zaniedbać cięcie i krzew będzie nadmiernie zagęszczony i zaniedbany, trzeba jednorazowo usunąć nawet połowę pędów. Rozmnażanie Porzeczkę możemy rozmnażać za pomocą zdrewniałych sadzonek lub odkładów. W przypadku rozmnażania z sadzonek, pobieramy je jesienią. Wybieramy i wycinamy najsilniejsze pędy, które przechowujemy do wiosny w chłodnym, suchym miejscu, na przykład w piwnicy lub w zacienionym, osłoniętym miejscu na zewnątrz. Aby sadzonki przetrwały, najlepiej zadołować je w piasku, który musimy utrzymywać w ciągłej wilgoci. Sadzonki powinny mieć około 20 cm. Wiosną wkładamy je do gruntu tak, aby na powierzchni był widoczny najwyższy pąk. Przy rozmnażaniu z odkładów należy wybrać zdrowy, jednoroczny pęd, rosnący nisko nad ziemią. Przyginamy do go ziemi, zagłębiamy w wykopanym wcześniej płytkim rowku i przysypujemy ziemią. Pęd można przytwierdzić do podłoża za pomocą wygiętego drutu. Przed zasypaniem można pęd naciąć i posypać preparatem przyspieszającym ukorzenianie, tak zwanym ukorzeniaczem. Przez cały sezon należy regularnie podlewać odkłady. Jesienią sprawdzamy, czy wytworzyła się dostateczna ilość korzeni. Jeśli tak, odcinamy pęd od rośliny macierzystej i sadzimy go w nowym miejscu. Jeśli korzenie są zbyt małe, trzeba pozostawić pęd na kolejny sezon i odciąć go dopiero następnej jesieni. Zbiór i przechowywanie Zbiory najwcześniejszych odmian porzeczki rozpoczynamy zwykle w pierwszej połowie lipca. Zbieramy je, gdy osiągną pełną dojrzałość - co najmniej 95% owoców powinno mieć kolor typowy dla danej odmiany, a pozostałe 5% zmienić kolor z zielonego na różowy. Owoce zrywamy wraz z szypułkami, całymi gronami. Po osiągnięciu dojrzałości owoce mogą przez jakiś czas pozostawać na krzewach, zbieramy je wtedy do bieżącego spożycia. Nie należy jednak przetrzymywać ich na krzakach za długo, ponieważ wtedy łatwo zgniatają się w trakcie zbioru, a także obsypują się. Po zbiorze można przechowywać je przez kilka tygodni w chłodnym miejscu. Choroby i szkodniki Porzeczki są narażone na działanie różnego rodzaju chorób i szkodników. Do ich zwalczania używamy zwykle różnego rodzaju preparatów naturalnych lub chemicznych. Pamiętajmy, aby zawsze środki te stosować zgodnie z zaleceniami na etykiecie. Do najczęstszych chorób i szkodników czarnej porzeczki należą: Choroby: rewersja porzeczki czarnej antraknoza liści porzeczek biała plamistość liści porzeczek rdza wejmutkowo-porzeczkowa mączniak agrestu szara pleśń Szkodniki: wielkopąkowiec porzeczkowy przędziorek chmielowiec pryszczarek porzeczkowiak liściowy pryszczarek porzeczkowiec pędowy pryszczarek porzeczkowiak kwiatowy przeziernik porzeczkowiec zwójka różoweczka krzywik porzeczkowiaczek mszyce (porzeczkowa, porzeczkowo-czyściecowa) opuchlak truskawkowiec . 254 302 474 279 395 477 452 280

liście czarnej porzeczki na żylaki