Zanotowany wcześniej u pacjenta wstrząs anafilaktyczny na składniki szczepionki przeciw COVID-19 lub po podaniu jej pierwszej dawki jest przeciwskazaniem do szczepienia – podkreśliła dr hab

Pogryzienie przez psa prawie zawsze wiąże się z nieprzyjemnościami dla jego właściciela. Jednak prawdziwe kłopoty zaczynają się w momencie, gdy okazuje się, że pupil nie miał aktualnego szczepienia przeciwko wściekliźnie. To ważne jest tylko przez rok. Wprawdzie niektórzy producenci szczepionek podają, że preparat działa do trzech lat, ale w świetle obowiązujących w kraju przepisów, nie ma to żadnego znaczenia. Od reguły nie ma odstępstw. To z kolei oznacza, że pies, który kogoś pogryzie, a jego szczepienie straciło ważność choćby o jeden dzień, jest w zasadzie traktowany tak, jakby w ogóle nie był szczepiony. W tym momencie pies trafia na miesięczną obserwację, a jego pan musi się liczyć z mandatem, a w niektórych przypadkach także odpowiedzialnością karną przed podobnych sytuacji dochodzi częściej, niż mogłoby się wydawać. W ubiegłym roku Powiatowy Inspektorat Weterynarii w Świeciu ukarał 17 osób. - Zwykle jest to 50-100 zł, choć górna granica wynosi aż 500 zł - tłumaczy Michał Paszotta, zastępca powiatowego lekarza weterynarii. - Kwoty powyżej 300 zł zarezerwowane są dla osób szczególnie aroganckich, nierzadko twierdzących, że ich pies nie potrzebuje takiego szczepienia. Staramy się wyraźnie oddzielać tego typu postawy od takich, gdy pies był bardzo młody lub np. wcześniej przez pięć lat zwierzę regularnie pojawiało się u weterynarza, w szóstym roku ktoś tego nie dopilnował. Za takie przewinie każe także policja. Nie sposób jednak ustalić, ile świecka komenda wystawiła mandatów, gdyż statystyki nie wyróżniają tego typu ze ŚwieciaCztery psy to 80 złOstatni przypadek wścieklizny w powiecie świeckim stwierdzono wiele lat temu. To usypia czujność właścicieli zwierząt. - Zwłaszcza na wsi - zauważa Grzegorz Dudzik, lekarz weterynarii z długim stażem. - Jeśli już rolnik decyduje się na szczepienie, to zwykle jednego, najgroźniejszego psa. Wpływ na to mają pieniądze. O ile wydatek 20 zł nie jest czymś wielkim, o tyle zaszczepienie np. czterech psów to już istotny koszt, na który nie każdy może sobie pozwolić. Znaczenie ma też dostępność do tego typu myślą o mieszkańcach Przechowa oraz okolicznych terenów w OSP Przechowo zostanie zorganizowany tymczasowy punkt szczepień. W piątek 1 czerwca będzie on czynny w godzinach 16-18, a następnego dnia można będzie zabezpieczyć psa przed wścieklizną w godz. e-wydanie »

Powikłania po szczepieniu przeciwko wściekliźnie rozwijają się w ciągu pierwszych kilku godzin po wstrzyknięciu lub mogą pojawić się po dwóch do trzech tygodni. Dlatego przez miesiąc uważnie obserwuj stan i zachowanie swojego zwierzaka.. Możliwe skutki uboczne po szczepieniu przeciwko wściekliźnie: alergia, wysypka, swędzenie;

wstrząs anafilaktyczny po szczepieniu nie oznacza że sunia po podaniu narkozy może być na niego narazona, reakcji na żaden lek nie mozna przewidziec ale bardzo sporadycznie może on zdarzyć sie po podaniu leków uzywanych do narkozy, zdecydowanie polecam sterylizację przed pierwszą cieczką ,pozdrawiam

W związku z gwałtowną ewolucją, reakcje anafilaktyczne wymagają podejmowania natychmiastowych działań w celu umożliwienia skutecznego anafilaktyczny u psów wywoływany jest przez układ odpornościowy zwierzęcia i pojawia się niezwykle gwałtownie. Jest to reakcja alergiczna niezwykle ostra i poważna. Do układu krwionośnego zostają uwolnione różnorodne substancje i układ krwionośny psa, jak również układ oddechowy są zagrożone. Mogą one w skrajnych przypadkach nawet całkowicie przestać związku z gwałtowną ewolucją reakcje anafilaktyczne wymagają natychmiastowych reakcji w celu umożliwienia skutecznego leczenia. W tym artykule dowiesz się czym jest wstrząs anafilaktyczny, jak można go zdiagnozować i jak postępować w przypadku jego Anafilaktyczny u psa – objawyObjawy tego wstrząsu alergicznego mogą się różnić od objawów jakie występują u ludzi. Objawy mogą być też odmienne u różnych psów. Można zaobserwować zmiany w zachowaniu psa, przykładowo: u jednego psa może prowadzić do wystąpienia stanu letargu lub u innego zwierzęcia do hiper aktywności lub nie leczony natychmiastowo wstrząs anafilaktyczny może prowadzić do wystąpienia stanu ostrego. Większość zwierząt trafia do weterynarza lub kliniki już w stanie śpiączki, co zmniejsza szanse na skuteczne leczenie. W bardziej poważnych przypadkach pies może po prostu upaść na ziemię i dlatego jak najszybciej powinniśmy zabrać naszego psa do weterynarza w przypadku wystąpienia następujących objawów: Wymioty i rozwolnienie Swędzenie i pokrzywka, która powoduje nadmierne drapanie Utrata kontroli zwierzęcia nad zdolnościami świadomego oddawania moczu i defekacji. Opuchlizna i zatrzymanie wody w organizmie, najczęściej po ugryzieniach owadów Nadmierna produkcja śliny. Zwierzę cały czas się ślini. Ciężki lub płytki oddech Blade dziąsła i powierzchnia błon śluzowych Apatia i/lub letarg: zazwyczaj w towarzystwie słabego, ledwo wyczuwalnego pulsu Hiper aktywność: praktycznie zawsze z objawami tachykardii Konwulsje, skurcze i uczucie skrajnego zimna Utrata przytomności: wystąpienie stanu śpiączki Wstrząs anafilaktyczny u psa – przyczyny występowaniaDokładnie tak samo jak w przypadku objawów jakie mogą występować to i przyczyny pojawienia się wstrząsu mogą się różnić z psa na psa. Jednak najczęściej pojawiające się objawy u pacjentów to: Reakcje alergiczne spowodowane ugryzieniami insektów: ugryzienia os, pszczół, komarów itp. Leczenie z użyciem niektórych leków (bardzo często penicylina) lub szczepienia Kontakt lub konsumpcja różnego rodzaju produktów chemicznych, produktów zawierających dużą toksyczność dla psa (winogrona, czekolada, trutki..) Wstrząs anafilaktyczny u psa – czynniki ryzykaPsy, które mają zdiagnozowane jakiekolwiek alergie znajdują się w grupie podwyższonego ryzyka wystąpienia wstrząsu anafilaktycznego. W szczególności jeśli psy wykazują wrażliwość na wiele różnych również psy, które nie mają zdiagnozowanej żadnej alergii mogą pod wpływem wydłużonej ekspozycji na dany alergen stać się ofiarom specjaliści twierdzą, że osobniki które mają problemy z układem krwionośnym lub posiadają albinizm znajdują się w grupie podwyższonego ryzyka wystąpieniem wstrząsu anafilaktyczny u psa – leczenieW większości przypadków psa ze wstrząsem anafilaktycznym potrzebne jest natychmiastowe, a czasem również wydłużone zazwyczaj polega na podawaniu dożylnie płynów, leków antyhistaminowych, jak również leków przeciwzapalnych w celu ustabilizowania ich stanu. Skuteczność interwencji lekarskiej w dużej mierze zależy od stanu zdrowia zwierzaka w momencie dodarcia do czynnikiem jest nasza jak najszybsza reakcja w przypadku wystąpienia pierwszych objawów wstrząsu anafilaktycznego i natychmiastowy kontakt z anafilaktyczny u psa – jak zapobiegać?Pierwszym sposobem zapobiegania występowania wstrząsu anafilaktycznego u psa jest kontrola nad czynnikami mogącymi ten wstrząs wywołać. W domu lub na obszarach gdzie występuje duża liczba owadów najlepszą metodą będzie stosowanie różnego rodzaju repelentów przeznaczonych dla zwierząt, które odstraszają owady. Zmniejszy to znacznie ryzyko czy te produkty są domowej roboty czy sprzedawane w sklepie to zalecamy uprzednio skonsultować ich stosowanie na psie z przypadku gdy nasz pies nigdy nie miał robionych testów na występowanie alergii to należy o tym również poinformować lekarza. W szczególności gdy zauważymy jakiekolwiek zmiany w zachowaniu, rutynie żywieniowej lub na z układem krwionośnym prawie zawsze mogą być zminimalizowane za pomocą stosowania zdrowych dieta, regularne ćwiczenia fizyczne, szczepienia, odrobaczanie i inne odpowiednio dobrane zabiegi są przykładami dobrych posiadające zdiagnozowane problemy i choroby układu krwionośnego będą zmuszone do przyjmowania leków przez długi czas, a nawet do końca ich zorganizować swój dom w taki sposób, który maksymalnie zminimalizuje ryzyko kontaktu naszego psa z potencjalnie toksycznymi substancjami. Zaliczamy do nich przykładowo produkty czystości, kosmetyki, trucizny i lekarstwa.

Pełna wersja artykułu dostępna jest w „Medycynie Praktycznej-Szczepieniach” 2/2016, s. 31-45. Komentarz dr n. med. Hanna CzajkaPoradnia Chorób Zakaźnych w Wojewódzkim Specjalistycznym Szpitalu Dziecięcym im. św. Ludwika w Krakowie Biorąc pod uwagę liczbę szczepień wykonywanych powszechnie u noworodków, niemowląt i dzieci na całym świecie, reakcja anafilaktyczna (wstrząs anafilaktyczny) jest bardzo rzadkim niepożądanym odczynem poszczepiennym (NOP). Ryzyko wystąpienia tego rodzaju NOP wzbudza jednak zrozumiałe obawy zarówno rodziców szczepionych dzieci, jak i pracowników ochrony zdrowia wykonujących szczepienia. Przedstawione w komentowanym artykule zalecenia i wytyczne są przeznaczone dla pracowników ochrony zdrowia realizujących szczepienia w poradniach pediatrycznych i gabinetach szkolnych na terenie Belgii, ale mogą stanowić cenne źródło wiedzy także dla lekarzy i pielęgniarek szczepiących dzieci w Polsce. Według danych australijskich wstrząs anafilaktyczny stanowiący NOP występuje u 1–3 osób/1 000 000 W Stanach Zjednoczonych, zgodnie z danymi opublikowanymi w 2003 roku, ryzyko wystąpienia tego typu reakcji w latach 1991–1997 oceniano na 0,65/1000 000 dawek, a w latach 2009–2011 na 1,31/1000 000 Zgodnie z publikacjami Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego–Państwowego Zakładu Higieny w latach 2013 i 2014 w Polsce odnotowano po dwa przypadki NOP w postaci reakcji anafilaktycznej, co świadczy o małym ryzyku jej Jednak ze względu na brak danych dotyczących liczby podanych dawek szczepionek nie można dokładnie ustalić częstości występowania tego rodzaju NOP w naszym kraju. Reakcja anafilaktyczna jest stanem nagłego zagrożenia życia i wymaga natychmiastowego rozpoczęcia leczenia. Powszechne szczepienie całej populacji dzieci narzuca zatem konieczność opracowania i wdrożenia odpowiednich procedur, właściwego przeszkolenia personelu realizującego te zabiegi medyczne, a także odpowiedniego wyposażenia punktów (gabinetów) szczepień. Autorzy komentowanego artykułu przytoczyli powszechnie akceptowaną definicję „anafilaksji” opracowaną przez Brighton Collaboration, a także wymienili leki przeznaczone do stosowania w razie wystąpienia wstrząsu anafilaktycznego wraz z określeniem zasad ich przechowywania i dawkowania. Obowiązujące w Polsce przepisy prawa nakładają także na podmioty realizujące szczepienia ochronne preparatami zakupionymi z budżetu Państwa w ramach umów zawartych z Narodowym Funduszem Zdrowia obowiązek odpowiedniego przechowywania szczepionek i odpowiedniego wyposażenia punktu (gabinetu) szczepień. Każdy świadczeniodawca wykonujący szczepienia musi zatem posiadać zestaw do udzielania pierwszej pomocy oraz zestaw przeciwwstrząsowy. Zestaw do udzielania pierwszej pomocy obejmuje: rurkę ustno-gardłową, maskę twarzową, worek samorozprężalny, igły, wenflony, płyny infuzyjne i środki opatrunkowe (bandaż, gaza, gaziki), aparat do pomiaru ciśnienia krwi z kompletem mankietów dla dzieci i dorosłych oraz stetoskop. W skład zestawu przeciwwstrząsowego wykorzystywanego przez lekarza podstawowej opieki zdrowotnej wchodzą: woda do wstrzyknięć (aqua pro iniectione) – rozpuszczalnik do sporządzania leków podawanych pozajelitowo, amiodaron (amiodaroni hydrochloridum) 50 mg/ml – roztwór do wstrzykiwań, dopamina (dopaminum) 40 mg/ml – roztwór do infuzji, adrenalina (adrenalinum) 300 µg/0,3 ml lub 1 mg/ml – roztwór do wstrzykiwań, furosemid (furosemidum) 10 mg/ml – roztwór do wstrzykiwań, glukoza (glucosum) 20 lub 40% – roztwór do wstrzykiwań, nitrogliceryna (glyceroli trinitras) 0,4 mg/dawkę – aerozol podjęzykowy, hydrokortyzon (hydrocortisonum hemisuccinatum) 250 mg – proszek i rozpuszczalnik do sporządzania roztworu do wstrzykiwań lub infuzji, lub odpowiedniki terapeutyczne, lidokaina (lidocaini hydrochloridum) 2% – roztwór do wstrzykiwań, metamizol (metamizolum natricum) 500 mg/ml – roztwór do wstrzykiwań, chlorek sodu (natrii chloridum) 0,9% – roztwór do wstrzykiwań, wodorowęglan sodu (natrii hydrocarbonas) 84 mg/ml – roztwór do wstrzykiwań dożylnych, salbutamol (salbutamoli sulfas) 0,5 mg/ml – roztwór do wstrzykiwań, płyny infuzyjne: glukoza (glucosum) 5% – roztwór do infuzji, chlorek sodu (natrii chloridum) 0,9% – roztwór do infuzji, roztwór Ringera (natrii chloridum + kalii chloridum + calcii chloridum dihydricum) 8,6 mg + 0,3 mg + 0,33 mg/ml – roztwór do infuzji dożylnych. Zestaw przeciwwstrząsowy wykorzystywany przez lekarza podstawowej opieki zdrowotnej stanowi obowiązkowe wyposażenie podmiotu udzielającego świadczenia z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej, jakimi są szczepienia ochronne. Niezależnie od właściwego wyposażenia gabinetu szczepień, zgodnie z art. 17 ust. 6 Ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, osoby realizujące opisywane świadczenia muszą posiadać kwalifikacje wskazane w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z 18 sierpnia 2011 roku w sprawie obowiązkowych szczepień ochronnych. Zgodnie z § 6 tego Rozporządzenia osoby przeprowadzające obowiązkowe szczepienia ochronne muszą odbyć w ramach doskonalenia zawodowego kurs lub szkolenie w zakresie szczepień ochronnych i uzyskać dokument potwierdzający ukończenie tego kursu lub szkolenia, względnie dysponować specjalizacją, której ramowy program kształcenia podyplomowego obejmował problematykę szczepień ochronnych na podstawie przepisów o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz przepisów o zawodach pielęgniarki i położnej. Należy także podkreślić, że zgodnie z przepisami obowiązującymi w Polsce, wykonując szczepienia poza systemem powszechnego obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego w ramach indywidualnej lub grupowej praktyki lekarskiej, należy zapewnić zarówno odpowiednie warunki łańcucha chłodniczego, jak i wyposażyć gabinet w zestaw przeciwwstrząsowy (p. powyżej). Lekarze oraz zatrudniane przez nich pielęgniarki muszą także posiadać kwalifikacje zgodne z przytoczonymi przepisami. Bezpieczeństwo szczepień zależy także od wywiadu lekarskiego zebranego podczas wizyty kwalifikacyjnej, obejmującego ewentualne reakcje alergiczne w przeszłości. Znaczenie tego problemu obrazują dane amerykańskie, zgodnie z którymi u 85% osób z anafilaksją (klasyfikowaną zgodnie z definicją Brighton Collaboration według stopni 1 i 2) stwierdzono choroby alergiczne w wywiadzie. U 3 z 33 pacjentów stwierdzono anafilaksję w przeszłości, u 16 rozpoznano astmę, a u pozostałych alergię na pokarmy, alergię skórną lub reakcje alergiczne związane z W komentowanym artykule Czytelnik znajdzie bardzo przydatne w codziennej praktyce przykłady pytań, które mogą stanowić wytyczne dla odpowiedniej kwalifikacji do szczepień i ograniczyć ryzyko wystąpienia anafilaksji. Ważne jest także, aby lekarz się zapoznał z charakterystyką każdego produktu leczniczego w celu ustalenia ich składu oraz wyboru odpowiedniej szczepionki (np. w przypadku szczepienia przeciwko HPV osoby uczulonej na drożdże można wybrać produkt, który nie zawiera tego składnika). Na podstawie danych z wywiadu należy także wskazać optymalny czas obserwacji po szczepieniu w warunkach ambulatoryjnych lub w skrajnych przypadkach prowadzić szczepienia w warunkach szpitalnych. Standardowa ambulatoryjna obserwacja powinna trwać około 20–30 minut po podaniu szczepionki, a w sytuacjach wymagających szczególnej ostrożności, według lekarzy włoskich, okres ten należy wydłużyć do 60 Kwalifikując dzieci do szczepień na podstawie wywiadu w kierunku reakcji alergicznych, w niektórych przypadkach obserwację należy wydłużyć do około 4 godzin, a w sytuacjach szczególnych zalecić całodobową obserwację w warunkach szpitalnych. Uzasadnieniem takiego postępowania mogą być przytoczone wcześniej dane amerykańskie, z których wynika, że na 33 przypadki anafilaksji związanej ze szczepieniem, w 8 reakcja ta wystąpiła w ciągu 30 minut, w kolejnych 8 przypadkach w ciągu 30 minut do 3 godzin, w 10 przypadkach po upływie 2–4 godzin, a w 3 przypadkach 4–20 godzin po szczepieniu. Podobnie jak w innych krajach, także w Polsce największe obawy pacjentów z alergią na białko jaja kurzego budzi podawanie szczepionki MMR. W większości są to obawy nieuzasadnione i nie wymagające szczególnego postępowania. Choć reakcje anafilaktyczne zdarzają się także po podaniu szczepionki MMR, to częściej występują one po szczepionce inaktywowanej przeciwko grypie lub po W Polsce w 2014 roku anafilaksja wystąpiła po podaniu szczepienia przeciwko tężcowi i błonicy (Td) oraz po podaniu szczepionki przeciwko WZW typu B. Należy podkreślić, że wprawdzie reakcja anafilaktyczna może wystąpić po podaniu każdej szczepionki, jednak zdarza się to sporadycznie. Piśmiennictwo: 1. Immunisation Advisory Centre – University of Auckland: Anaphylaxis and vaccination for health professionals – ALL-HP-0209. March 2010 2. Bohlke K., Davis Marcy i wsp.: Risk of anaphylaxis after vaccination of children and adolscents. Pediatrics, 2003; 112 (4): 815–820 3. McNeil Wientraub Duffy J. i wsp.: Risk of anaphylaxis after vaccination in children and adults. J. Allergy Clin. Immunol., 2016; 137 (3): 868–877 4. Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego–Państwowy Zakład Higieny – Zakład Epidemiologii – Główny Inspektorat Sanitarny – Departament Zapobiegania oraz Zwalczania Zakażeń i Chorób Zakaźnych u Ludzi. Szczepienia ochronne w Polsce w 2013 roku – Warszawa, 2014 5. Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego–Państwowy Zakład Higieny – Zakład Epidemiologii – Główny Inspektorat Sanitarny – Departament Zapobiegania oraz Zwalczania Zakażeń i Chorób Zakaźnych u Ludzi. Szczepienia ochronne w Polsce w 2014 roku – Warszawa, 2015 6. Franceschini F., Bottau P., Caimmi S. i wsp.: Vaccination in children with allergy to non active vaccine components. Clin. Transl. Med., 2015; 4: 3

Pomocne może być także podanie do ręki adrenaliny lub lekarstwa osobie, u której wystąpił wstrząs anafilaktyczny (np. z torebki czy plecaka). Niezależnie od tego, czy był to lekki wstrząs czy zagrażający życiu, każda osoba, która doświadczyła wstrząsu powinna udać się do szpitala na badania i obserwację po przebytym

wstrząs anafilaktyczny u psa po szczepieniu